Προστέθηκε μία ακόμη πάθηση και τροποποιήθηκαν τρεις για την εισαγωγή των υποψηφίων χωρίς εξετάσεις στα Πανεπιστήμια

 

 Εχει πετύχει την άρτια λειτουργία του τμήματός του και παράλληλα να κρατήσει ζωντανό το Μεταμοσχευτικό Κέντρο, κόντρα στις αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης που το οδήγησαν σε μαρασμό.

Σήμερα δίνει τη μάχη του, σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων να λειτουργήσει το Κέντρο Μεταμοσχεύσεων Δυτικής Ελλάδας. Τον προβληματίζει το μέλλον του ΠΓΝΠ καθώς αδειάζει από ικανά στελέχη οι θέσεις των οποίων δεν καλύπτονται άμεσα, και οι γερασμένες υποδομές του.

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η πολυετής προσπάθειά σας για τη δημιουργία του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων Δυτικής Ελλάδας σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων; Πιστεύετε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την ανεξάρτητη λειτουργία του;

Μαζί με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μιχάλη Μήτση, προσπαθήσαμε να υπάρξει ως ενιαίο κέντρο Δυτικής Ελλάδας. Δυστυχώς δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο που να υποστηρίζει ένα Κέντρο Δυτικής Ελλάδας και υπό τη σκέπη αυτού να ενωθούν τα δύο νοσοκομεία. Αλλά υπάρχει πλέον ΦΕΚ, από τις αρχές του προηγούμενου Οκτωβρίου, όπου ουσιαστικά επισημοποιείται η συνεργασία των δύο μεταμοσχευτικών κέντρων, Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, για τη Δυτική Ελλάδα. Πιστεύω ότι αυτό είναι καλό υπό την έννοια ότι εμείς θα καλύπτουμε ένα μεγάλο μέρος της περιοχής μας.

Πέραν αυτού, στο μελλοντικό πλάνο που σχεδιάζεται για την ανάπτυξη των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στην επιτροπή που έχει οριστεί. Πιστεύω ότι η Δυτική Ελλάδα, ως μεγάλη γεωγραφική περιοχή, ουσιαστικά θα καλυφθεί από τα δύο αυτά Κέντρα. Κι αυτό το καταθέσαμε και στην πρόσφατη σύσκεψη που είχαμε με τον πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).

Το τελευταίο τρίμηνο έχουμε κάνει τρεις μεταμοσχεύσεις οι οποίες έγιναν σε διάστημα σχετικά μικρό. Κι αυτό οφείλεται σε αυτή τη συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Στην πρώτη μεταμόσχευση είχε έρθει ο κ. Μήτσης μαζί με τον κ. Τάτση. Ο κ. Τάτσης είναι νέος γιατρός εξειδικευμένος στις μεταμοσχεύσεις κι είχαμε την τύχη να πάρει μία θέση αγροτικού γιατρού στην περιοχή μας κι έτσι με τη βοήθεια του διοικητή της Υγειονομικής Περιφέρειας Γιάννη Καρβέλη, τον αποσπάσαμε. Ετσι ενισχύθηκε η χειρουργική ομάδα μας η οποία λειτουργεί υπό τον διευθυντή της Γιάννη Μαρούλη. Μάλιστα το ένα μόσχευμα το είχαν αρνηθεί τα άλλα μεταμοσχευτικά κέντρα επειδή είχε κάποιες κύστες, εμείς όμως το αξιολογήσαμε έγινε η μεταμόσχευση και ο ασθενής πάει πάρα πολύ καλά. Αυτό μας έδωσε μεγάλη χαρά κι έδειξε και τη δυναμική της κοινής μας προσπάθειας.

Πώς ερμηνεύετε όλη αυτή τη δυστοκία αλλά και τα εμπόδια που έχουν προβληθεί διαχρονικά από το ΕΟΜ, για την ανάπτυξη αυτού του Κέντρου τη στιγμή μάλιστα που η Πάτρα είχε μπει στον χώρο των μεταμοσχεύσεων υπό τον τότε καθηγητή Ιωάννη Βλαχογιάννη;

Πράγματι από το 1997 που ξεκινήσαμε έχουμε κάνει πάνω από 300 μεταμοσχεύσεις με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεν μπορεί κάποιος να αγνοήσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, σε αυτόν τομέα.

Πιστεύω όμως ότι όλα άλλαξαν με τον νόμο του 2011 που άλλαξε το καθεστώς κατανομής των μοσχευμάτων από αποβιώσαντες δότες. Με τον παλαιότερο νόμο υπήρχε ο λεγόμενος τοπικός νεφρός. Δηλαδή αν υπήρχε ένα μόσχευμα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου του δικού μας στο Ρίο, ο ένας νεφρός έμενε και μεταμοσχευόταν στη λίστας του δικού μας μεταμοσχευτικού κέντρου και ο δεύτερος νεφρός πήγαινε στην Εθνική λίστα. Αυτό έδινε ένα σημαντικό κίνητρο για αύξηση του αριθμού των μεταμοσχεύσεων με αποτέλεσμα να συντηρείται το Κέντρο μας. Κατά την περίοδο αυτή είχαμε 100-120 άτομα στη λίστα αναμονής. Με την αλλαγή που έγινε το 2011 όλα τα μοσχεύματα έπρεπε να πηγαίνουν στην Εθνική λίστα. Είχαμε επισημάνει ότι αυτό θα οδηγήσει σε μαρασμό τα μικρότερα μεταμοσχευτικά κέντρα. Αυτό λοιπόν που έχει συμβεί είναι τα περισσότερα μοσχεύματα να πηγαίνουν στο Λαϊκό και το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης και ο αριθμός μεταμοσχεύσεων σε μας να μειωθεί ακόμα περισσότερο και φυσικά οι ασθενείς που είναι στη λίστα να μειωθούν, περίπου στους 30, καθώς αναγκαστικά μετακινήθηκαν στα μεγάλα κέντρα. Κάναμε λοιπόν μία προσπάθεια να επανέλθει το καθεστώς αυτό, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι όταν και οι δύο νεφροί φεύγουν από την Πάτρα για να πάνε ας πούμε στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα, ο χρόνος ισχαιμίας και για τους δυο νεφρούς, είναι μεγαλύτερος. Ενώ αν ίσχυε ο τοπικός νεφρός θα μεταμοσχευόταν γρηγορότερα και πιθανώς τα αποτελέσματα να ήταν καλύτερα. Επιπλέον, κάτι το οποίο στην Αθήνα δεν είναι αντιληπτό, η τοπική κοινωνία εδώ έχει ανάγκη την προβολή. Κάθε φορά δηλαδή που γράφεται στον τοπικό Τύπο, στις εφημερίδες ότι υπήρξε ένας δότης και σώθηκε ένας ασθενής της περιοχής, λειτουργούσε θετικά στη συνείδηση της τοπικής κοινωνίας.

Είστε ένα από τα βασικά στελέχη του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας, υπάρχει κάτι που σας ανησυχεί για την επόμενη μέρα του;

Αυτό που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι έχουμε αποδυναμωθεί όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Εχουν αποχωρήσει αρκετοί συνάδελφοι, λόγω συνταξιοδότησης που υπήρξαν στυλοβάτες του νοσοκομείου. Εμείς συνεργαστήκαμε μαζί τους και μάθαμε από αυτούς. Δυστυχώς τα τελευταία δέκα χρόνια από τον αριθμό αυτών που αφυπηρέτησαν έχει αντικατασταθεί ένα ελάχιστο μέρος. Αντίθετα έφυγε ένας πολύ μεγάλος αριθμός γιατρών καταξιωμένων. Αυτό σημαίνει ότι έχει αποδυναμωθεί κατά κάποιο τρόπο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο από πανεπιστημιακούς γιατρούς αλλά και από συναδέλφους του ΕΣΥ. Γιατί και οι ικανότατοι γιατροί του ΕΣΥ που συνταξιοδοτήθηκαν δεν προκηρύχτηκαν οι θέσεις τους. Συνεπώς αυτό είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα.

Το δεύτερο είναι το νοσηλευτικό πρόβλημα. Δεν έχει προσληφθεί ο απαραίτητος αριθμός νοσηλευτικού προσωπικού. Το τρίτο που δεν μου αρέσει καθόλου αφορά τις υποδομές του νοσοκομείου. Το νοσοκομείο γέρασε, και γέρασε γρήγορα διότι φορτώνεται πάρα πολύ. Γνωρίζω ότι γίνεται προσπάθεια για ενεργειακή αναβάθμιση και ελπίζω να μην εγκαταλειφθεί αυτός ο σχεδιασμός. Βέβαια δεν πιστεύω ότι η ποιότητα των υπηρεσιών έχει υποβαθμιστεί. Θεωρώ ότι όλοι κάνουν ό,τι μπορούν. Υπερβάλλουν εαυτόν και ιδιαίτερα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Πρέπει όμως να ενισχυθούμε. Ανθρωποι 55 ετών δεν μπορούν να εφημερεύουν όπως εφημέρευαν πριν από 20 χρόνια.

Σας προβληματίζει η απώλεια ικανών επιστημόνων, όπως αυτή του Χαράλαμπου Γώγου;

Ο κ. Γώγος είναι φυσικά ένας από τους στυλοβάτες του ιατρικού Τμήματος και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Είναι εξαιρετικός γιατρός, ικανότατος άνθρωπος. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο κ. Γώγος με την προβολή που έχει με αφορμή την πανδημία σε πανελλαδικό επίπεδο τιμά και την περιοχή μας και το πανεπιστήμιο, το Ιατρικό Τμήμα μας και το νοσοκομείο. Είναι ένας καταξιωμένος επιστήμονες και ένα από τα σημαντικά στελέχη της πιο σοβαρής επιτροπής της χώρας μας. Ομως ο κ. Γώγος είναι σε μία ηλικία που εκ των πραγμάτων θα αποχωρούσε σε λίγο καιρό. Συνεπώς το πρόβλημα θα προέκυπτε. Αλλωστε δεν αποχωρεί εντελώς από την Πάτρα. Θα έχει σχέση με το τμήμα μερικής απασχόλησης κι αυτό είναι σημαντικό διότι όλοι τον χρειαζόμαστε. Από την άλλη πλευρά όμως κοιτώντας την ιστορία των 43 περίπου ετών αυτού του Τμήματος, έχουν αποχωρήσει πολλοί καθηγητές και πολύ μεγάλα ονόματα. Το Τμήμα και το νοσοκομείο είναι εδώ και θα συνεχίσει να είναι εδώ και μετά τη δική μας αποχώρηση. Πιστεύω ότι όσο σημαντική κι αν είναι η απώλεια του κ. Γώγου τα στελέχη που υπάρχουν στην Παθολογική Κλινική θα κάνουν τη δουλειά που πρέπει χωρίς να υποβαθμιστεί το επίπεδο και ο κ. Γώγος θα είναι υπερήφανος από εκεί που θα είναι. Αυτή είναι η γνώμη και για την κ. Κυριαζοπούλου, τον κ. Καλόφωνο και όλους τους άλλους, για να μην τους αναφέρω έναν - έναν, που συνταξιοδοτήθηκαν φέτος. Υπάρχουν άξιοι συνεχιστές τους που θα κρατήσουν το επίπεδο του νοσοκομείου και της σχολής αρκετά ψηλά. Η ευθύνη η δική μας είναι να επιλέγουμε να αφήσουμε πίσω μας ικανούς ανθρώπους να συνεχίσουν και να βελτιώσουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Ως πρόεδρος του Ιατρικού Τμήματος, την πενταετία που πέρασε, κληθήκαμε να διαχειριστούμε αυτό το πρόβλημα. Ομως προς τιμήν όλων των συναδέλφων της Ιατρικής εργαστήκαμε από κοινού ιεραρχήσαμε τις ανάγκες και καλύψαμε τις επείγουσες με ικανότατα πρόσωπα.

Προσφάτως παραδώσατε τη σκυτάλη της προεδρίας του Ιατρικού Τμήματος έχοντας διανύσει μία παραγωγική πορεία. Είστε ικανοποιημένος από το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους φοιτητές του Τμήματος;

Το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης είναι υψηλό αλλά θα πρέπει να ενισχυθεί με νεότερους συναδέλφους που έχουν πολύ καλά βιογραφικά, που έχουν όρεξη να διδάξουν και διάθεση να ασχοληθούν με τους φοιτητές. Το επίπεδο του Τμήματός μας είναι υψηλό και σας θυμίζω ότι το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μας πιστοποιήθηκε με άριστα. Ηταν η πρώτη ιατρική σχολή που το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών της αξιολογήθηκε από καθηγητές του εξωτερικού. Υπάρχουν ασφαλώς προβλήματα, όπως η υποστελέχωση, αλλά τα μέλη ΔΕΠ είναι ικανά. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία του Τμήματος.

*Από την Έντυπη Έκδοση. Συνέντευξη στη Μαρίνα Ριζογιάννη - rizogianni@pelop.gr.

http://www.pelop.gr